Օրջոնիկիձե :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՏԵՂԱՆՈՒՆՆԵՐ

10 Հուշարձան

Ադրբեջան (Երկիր) / Հյուսիսային Արցախ (Տարածք) / Գետաբեկ (Շրջան) / Օրջոնիկիձե (Գյուղ)

Տեղադրություն

Գտնվում է շրջկենտրոնից 17 կմ հյուսիս-արևմուտք, Լղարակ (Բադաջուր) գետի արևելահայաց ձորալանջին, ծովի մակերևույթից 1430-1550 մ բարձրության վրա:

Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երեւան, էջ 135:

«Էոքիւզ դաղի արևելակողմը Մրեջուրն է, արևմտակողմը Կորխը, ուր եղել է Աղ Մելիքի բնակության տեղը»:

Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարան, Սարգիս Քամալյան ֆ., տետր N 1, VI-11, թ. 18-19:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ 136:

Վերաբնակեցում
1770 թ․

1770-ական թվականներին հայաթափ է եղել, բնակիչները փոխադրվել են Մեծ Շուլավեր: Ի դեպ, Մեծ Շուլավերի (այժմ՝ Շահումյան ավանը Մառնեուլի շրջանում) գերեզմանոցում պահպանվել է ծնունդով մրաջուրցի մի հանգուցյալի տապանաքար:

Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երեւան, էջ 135:

Պատմություն
1880 թ․

Այնուհետև գյուղատեղին խաշնարածների համար ծառայել է որպես ամառանոց, իսկ 1880-ականներից բնակեցվել է:

Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երեւան, 2004, էջ 136:

Բնակչություն
1983 թ․

1983 թ. ունեցել է 951 բնակիչ:

«Ադրբեջանական սովետական հանրագիտարան», հ. 7, Բաքու, 1983, էջ 384:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ 136:

Նկարագրություն

«Մրեջուրը արևելադեմ է, բակերը բավական դեմ են բռնում և խոտհարքի տեղ են ծառայում»:

Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարան, Սարգիս Քամալյան ֆ., տետր N 1, VI-11, թ. 18-19:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ

Անվանում	Հիշ. ժամանակը	Ստուգաբանություն
Մրեջուր