Բեկոր :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Բեկոր 1647 թ․

ԼՂՀ / Շահումյան / Մանաշիդ

Արձանագրություն, Հայերեն, Շինարարական 1647 թ․

1987 թ. դրությամբ Մանաշիդ գյուղի Սբ. Աստվածածին եկեղեցուց հարավ՝ խանութի պատին, ագուցված էր խաչազարդ ու արձանագիր սրբատաշ մի քարաբեկոր` փոխադրված Հին Թոդանից.

Կամաւն յա(ստուծո)յ ես՝ | տ(է)ր Եղիեա, շի(նե)ց[ի] ս(ուր)բ եկ(ե)ղ(ե)ց(ի)ս (յ)իշատ[ակ] | հոգ(ւո)յ իմ(ո)յ, կ(ո)ղ(ա)կց(ի)ն՝ | [Բե]կաղին, որդիքն | Ատիբէկին, Նկ...: [Ի ժամանակս Շահ Սեփին, խանութիւն Մուրթուզա Ղուլի խանին, թահուլդ. կաթուղիկոս Գանձասարայ տէր Գրիգորին, թվ(ին) ՌՂԶ (1647)-ին]:

Հրատ. Ջալալեանց Ս., Ճանապարհորդութիւն ի Մեծն Հայաստան, մասն Ա, Տփխիս, 1842, էջ 210: Բարխուտարեանց Մ., Արցախ, Բագու, 1895, էջ 252: Լալայեան Ե., Գանձակի գաւառ, «Ազգագրական հանդէս», 1899, գիրք Ե, էջ 334: Դիվան հայ վիմագրության, պրակ V, էջ 243-244: Ղահրամանյան Կ., Հյուսիսային Արցախ, գիրք Ա, էջ 79: Նույնի՝ Օջախի գիրք, հ. Ա, էջ 80:

Ծանոթ. ԺԹ դարում այս վիմագիրը տեղում տեսել են Ս. Ջալալյանցը, Մ. Բարխուդարյանցը և Ե. Լալայանը: Չպահպանված երկրորդ հատվածը լրացրել ենք ըստ Լալայանի:

Թե բեկորը ե՞րբ է փոխադրվել Մանաշիդ, չպարզվեց, միայն ակնառու է, որ դա արվել է հուշարձանի առավել կարևոր մասերի՝ արձանագրությունների փրկության նպատակով: Ինչ վերաբերում է այն եկեղեցուն, որտեղից տեղափոխվել է այս բեկորը, ապա 1980-ական թթ. արդեն գոյություն չուներ:

Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 95:
Արձանագրության մեջ հիշատակվել է Շահ Սեփին (խոսքը Շահ-Աբաս Բ-ի մասին է, որը գահակալել է 1642-1666 թթ.):

Տեսակը Գրչանկար
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան

Հեղինակը Սամվել Կարապետյան