Հիվանդանոց :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Հիվանդանոց

ԼՂՀ / Շահումյան / Ղարաչինար

Պատմություն

Տակավին ԺԹ դարավերջին գյուղում հիվանդանոցի համար շենք էր կառուցվել, որի մասին 1910 թ. փետրվարի 9-ի թղթակցությամբ Խորեն քահանա Տեր-Մարտիրոսյանցը նշում է. «Չափազանց ուրախալի երևոյթ է այսպիսի մի յետ ընկած անկիւնում գոյութիւն ունենալ հիւանդանոց, որի համար ժողովուրդը չի էլ երազել...: Թէև Ղարաչինարում գոյութիւն է ունեցել մինչև ցայժմ դեղատան բաժանմունք (ՒպսՖՊՔպՐրՍՌռ տցվՍՑ) մի ֆելդշերով և դեղատան բաժանմունքում եղել են զանազան ժամանակներում զանազան ֆելդշերներ, իրանց լաւ և յոռի կողմերով: Սակայն վերջին տարին նշանակուած էր այդ բաժանմունքում ֆելդշեր պ. Մինաս Տէր-Մինասեանը: Չենք կարող մոռացութեան տալ նրա անխոնջ անկողմնապահ ծառայութիւնը, որի համար էլ կարճ ժամանակամիջոցում վայելեց տեղիս ամբողջ ազգաբնակութեան յարգանքը...»: Ի դեպ, Ղարաչինարում հիվանդանոց բացվելուց հետո որոշվել էր Մ. Տեր-Մինասյանին փոխադրել Հյուսիսային Արցախի Փիբ գյուղ:

Տէր-Մարտիրոսեան Խ., Հիւանդանոց Ղարաչինարում, Հայաստանի ազգային դիվան, ֆ. 227, ց. 1, գ. 639, թ. 34:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 148:

Հիվանդանոցը բացվում է 30 մահճակալով: Այն ունենալու էր մեկական բժիշկ և մանկաբարձուհի, երկու ֆելդշեր, ընդ որում, բուժաշխատողների տների վարձը, վառելանյութի հոգսը հոգալու էին բնակիչները, իսկ մնացյալ ծախսերը՝ կառավարությունը: Կար նաև դեղատուն:

Ռհաթ (Բալաբեկ Զաքարյան), Հիւանդանոցը Ղարաչինարում, «Մշակ», 1910, N 9, 16 յունվարի, էջ 3:
Զաքարեանց Բ., Կեանքը Ղարաչայում, «Մշակ», 1911, N 42, 1 մարտի, էջ 2:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 148:

Առողջապահական այս հույժ կարևոր հաստատությունը հիշվում է նաև 1910 թ. սեպտեմբերին. «...հայ Ղարաչինար գիւղի հիւանդանոցը...»: