Սբ. Սարգիս Եկեղեցի :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Սբ. Սարգիս Եկեղեցի

Իրան / Արևմտյան Ատրպատական / Սալմաստ / Հավդուռ

Պատմություն

ԺԹ դարի սկզբին հիշված 4 եկեղեցիներից («...յորում են եկեղեցիք չորք. Սբ. Յոհաննէս, Սբ. Սարգիս, Աղթամար Աստուածածին և Սբ. Գէորգ») 1875 թ. արդեն գոյություն ուներ միայն մեկը, որը, ինչպես պարզում է 1890 թ. այցելուն, Սբ. Սարգիսն էր. «...ունին Ս. Սարգիս անունով փայտածածկ մի եկեղեցի»:

Ինճիճեան Ղ., Աշխարհագրութիւն չորից մասանց աշխարհի, հ. Ա, Վէնէտիկ, 1806, էջ 250:
«Արարատ», 1876, Գ, էջ 110:
Գորոյեանց Ն., Պարսկաստանի հայերը, Թեհրան, 1968, էջ 183:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Սալմաստ, հ. Բ, Երևան, 2017, էջ 296:

Հայտնի է նաև, որ 1892 թ. ինչ-որ էական նորոգություն է տեղի ունեցել, քանի որ դրանից հետո եկեղեցին վերաօծվել է. «Քրիստոսի համբարձումից մի քանի օր առաջ, վանահայրը Հովատար գիւղի եկեղեցու սուրբ օծման հանդէսը կատարելուց յետոյ վերադառնում է Դերիկ»:

Ականատես, Նամակ Պարսկաստանից, «Մշակ», 1892, N 67, 16 յունիսի, էջ 3:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Սալմաստ, հ. Բ, Երևան, 2017, էջ 296:

Հակառակ այս վերջին իրողությանը՝ արդեն 1896 թ. դարձյալ վկայվել է, որ գյուղի հողաշեն եկեղեցին ավերակ էր:

Պալունի, Վիճակագրական տեղեկութիւն Սալմաստ գաւառի հայ ազգաբնակութեան, «Նոր-Դար», 1896, N 216, 10 դեկտեմբերի, էջ 3:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Սալմաստ, հ. Բ, Երևան, 2017, էջ 296:

Նկարագրություն

Արտաքին չափերն են՝ 8,55 x 4,55 մ:
2017 թ. հողաշեն եկեղեցին, բացառությամբ արևմտյան ճակատի, կանգուն էր (N 38 18՛10.66՛՛; E 044 43՛39.09՛՛): Հարավային որմնախորշերը քանդել և վերածել էին լուսամուտների: Կառույցը ծառայում էր որպես ավտոտնակ:

Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Սալմաստ, հ. Բ, Երևան, 2017, էջ 296:

Հեղինակը Սասուն Դանիելյան
Տարեթիվ 2017 թ․

Տեսակը Չափագրություն
Հեղինակը Աշոտ Հակոբյան
Տարեթիվ 2017 թ․