Ջոխտակ կամուրջ Գյուղատեղի :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Ջոխտակ կամուրջ Գյուղատեղի

Ադրբեջան / Հյուսիսային Արցախ / Գետաբեկ / Դայա-Ղարաբուլաղ

Տեղադրություն

Գտնվում է Դայա-Ղարաբուլաղ գյուղից 3 կմ հարավ-արևելք՝ Փառիսոս և Շամքոր գետերի միախառնման տեղում:

Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երեւան, 2004, էջ 79:

Պատմություն
18 դ․

Հայաթափ է եղել ԺԸ դարի 2-րդ կեսին: Պատմական անունը մոռացվել է:

Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երեւան, 2004, էջ 79:

19 դ․

ԺԹ դարավերջին մերձաբնակ հայերին հայտնի էր Ջոխտակ կամուրջ, իսկ թուրքերին՝ Ղոշա-Քյոփրի կամ Բայրամլի (նաև՝ Ալի-Բայրամլի) անվամբ:

Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երեւան, 2004, էջ 79:

1886 թ․

Տեղում նոր բնակավայրի հիմնադրման նախապայմանը Շամքորի հովտից Գետաբակի պղնձաձուլարանների համար փայտանյութ մատակարարելն էր: Սկզբում տեղում կառուցվում են սղոցարան, պահեստներ: Ժամանակի ընթացքում աշխատուժի աճող պահանջի համեմատ տեղում ձևավորվում է թրքաբնակ մի գյուղ՝ Բայրամալի անվամբ: Բնակիչները հավաքագրվում են Բայրամլի անվամբ հայտնի խաշնարած այն ցեղերից, որոնք ձմեռն անց էին կացնում Կուրի աջ ափին ցրված մի քանի ձմեռոցներում (ներկայիս Թոուզի շրջանի Աշաղի-Այիփլի գյուղից հյուսիս-արևելք), իսկ ամառն իրենց բազմաթիվ հոտերով հաստատվում էին Շամքոր գետի վերին հոսանքի շրջանում: Ի դեպ, հայտնի է, որ թուրքերից զատ, օրինակ՝ 1886 թ., Բայրամլիում բնակություն էին հաստատել «նորերումս մահմեդականություն ընդունած եօթն հայեր: Դոքա ամուսնացել են և այդ գիւղում բնակութիւն են հաստատել»:

«Մշակ», 1886, N 89, էջ 2:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ 79-80:

1883 թ․

1883 թ. նորաստեղծ գյուղը երկաթուղով կապվում է Գետաբեկի հետ: Այստեղ էին պահվում պղնձաձուլարաններում օգտագործվող փայտի և ածուխի պաշարները: Սակայն հանքերի սպառմանը զուգահեռ՝ Բայրամլին կորցնում է իր նշանակությունը և տարիների ընթացքում իսպառ ամայանում: Ներկայումս անասնապահների համար ծառայում է իբրև ամառանոց:

«Մշակ», 1891, N 60, էջ 2:
Սամվել Կարապետյան, Հյուսիսային Արցախ, Երևան, 2004, էջ 80:

Անվանում	Հիշ. ժամանակը	Ստուգաբանություն
Ղոշա-Քյոփրի
Բայրամլի
Ալի-Բայրամլի