Խոզաբիր Գյուղատեղի :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Խոզաբիր Գյուղատեղի

Վրաստան / Ջավախք / Ախալքալաք / Կարծախ

Տեղադրություն

Տարածվում է Կարծախից 3 կմ հարավ` Խոզապին լճի արևելյան ափին:

Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 289:

Պատմություն
757 թ․

Գրավոր աղբյուրներում առաջին վկայությունը վերաբերում է 757 թ.` որպես Հայաստանի արաբ ամիրաներից մեկի վախճանման վայր. «...յմզ թուականին, Խալթ իպն Եզիտ՝ Հայոց ամիրայ եկն և էանց բազմութեամբ ի Վիրս. և մեռաւ ի Ջաւախս, ի գիւղն որ կոչի Խոզաբիր»:

Ստեփանոս Տարօնեցւոյ Ասողկան Պատմութիւն Տիեզերական, Ս. Պետերբուրգ, 1885, էջ 106: Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 289-290:

1595 թ․

Գյուղը Խոզապուն անվամբ հիշատակվում է նաև 1595 թ. կազմված հարկացուցակում` որպես 15 տուն բնակիչ ունեցող և 15000 ակչե հարկվող զուտ հայաբնակ բնակավայր: Տնատերերի անձնանուններից հարկացուցակում նշված են` Աստվածատուր, Ավագ, Գրիգոր, Մանուկ, Հանես, Հովհաննես, Շահուն և այլն:

“გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთარი”, էջ 285-286: Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 290:

Անվան ծագում

Խոզաբիր գյուղն իր անունն առած պետք է լիներ համանուն լճից, որի ափամերձ գլխավոր բնակավայրն է ներկայիս Կարծախը:

Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 289:

Անվանում	Հիշ. ժամանակը	Ստուգաբանություն
Խոզապին
Խոզապուն	1595 թ․