Խաչ :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Խաչ 1772 թ․

Իրան / Արևմտյան Ատրպատական / Մակու / Ղարաքիլիսա

Արձանագրություն, Հայերեն, Փորագիր, Հիշատակագրություն 1772 թ․

Խաչ՝ արծաթե, ձուլածո, փոքր, անհայտ մասունքով. «...մէջ տեղը ունի մի ապակէ ուռոյցք, որի տակն անյայտ մասունքը: Մասունքի շուրջը գրութիւնն է... խաչի միւս երեսին ամենանուրբ կերպով քանդակած է Տիրոջ յարութիւնը, խաչի մէջտեղը, իսկ թևերի վրայ չորս աւետարանիչները իւրեանց նշանաբաններով: Թևերի կռնակներում հագցրած կան չորս բուստ: Մեծութիւնն է քառակուսի 81/2 x 81/2 սմ: Իսկ կոտրած կոթի երկարութիւնը 10 սմ: Խաչը ոսկեզօծած, իսկ կօթը արճիճով և երկաթեայ լարերով է ամրացրած».
Յիշատակ է սուրբ խաչս մշկերտցի Տօնապետին եւ որդուն Գէորքին, ձեռամբ Կարապետ վարդապետին, ի դրանն կենդանագիր սուրբ պատկերին, 1221՞ (1772՞):

Դատեան Խաչիկ, Պարսկաստանից բերած հնութիւնները, «Արարատ», 1895, էջ 268: Արմեն Հախնազարյան, Արտազի երեք վանքերը, Երևան, 2012, էջ 105: Ծանոթ. 1894 թ. տեղափոխվել է Էջմիածին: