Սբ. Գևորգ Եկեղեցի :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Սբ. Գևորգ Եկեղեցի

Թուրքիա / Վան / Հայոց Ձոր / Աթանանց

Տեղադրություն

Եկեղեցին գտնվելիս է եղել գյուղի արևելյան կողմում. «...իւր արևելեան կողմը քարաշէն կամարակապ եկեղեցի մը կայ...»:

Բազեան Յ., Համառօտ ստորագրութիւն Հայկաձոր եւ Ոստան գաւառաց, «Սիօն», 1869, 1870, էջ 38: Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, հ. Ա, Հայոց Ձոր, Երևան, 2015, էջ 38:

Պատմություն

Այն, որ Աթանանցում եկեղեցի եղել է առնվազն վաղ միջնադարում, կասկածից վեր է, սակայն նրա` Սբ. Գևորգ անվամբ գոյության մասին գրավոր առաջին վկայությանը հանդիպում ենք միայն 1440 թ.:

Հիշատակարանը տե՛ս գյուղի` Պատմություն ենթավերնագրի ներքո (էջ 35): Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, հ. Ա, Հայոց Ձոր, Երևան, 2015, էջ 37:

1691 թ․

1691 թ. Երեմիա Կոստանդնուպոլսեցու կազմած քարտեզում հիշվում է «Եպիսկոպոսարան. Աթանանց Աստուածածին»-ը, որը բացահայտում է եպիսկոպոսանիստ եկեղեցու անվանափոխության փաստը:

Uluhogian G., Un’ antica mappa dell’ Armenia, Ravenna, 2000, p. 104. Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, հ. Ա, Հայոց Ձոր, Երևան, 2015, էջ 37:

Կառուցման ժամանակի վերաբերյալ ուշագրավ է 1883 թ. գյուղ այցելած Մանվել վարդապետի հիշատակությունը, որի համաձայն` եկեղեցին «452 տարուան» կառույց էր, ուստի և հիմնված է եղել (ամենայն հավանականությամբ, ավելի հին եկեղեցու տեղում) 1431 թ.:

Միրախորեան Մ., Նկարագրական ուղեւորութիւն հայաբնակ գաւառս Արեւելեան Տաճկաստանի, մասն Ա, Կ.Պօլիս, 1884, էջ 114: Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, հ. Ա, Հայոց Ձոր, Երևան, 2015, էջ 38:

Եկեղեցին կողոպտվում է 1895 թ. աշնանը, իսկ 1915 թ. ապրիլին` հրկիզվում և ավերակվում:

«Արարատ», 1896, Բ, էջ 88: Տե՛ս նաև «Դրօշակ», 1896, N 8, էջ 64: Վշտապատում. Հայոց Մեծ եղեռնը ականատեսների աչքերով, Երևան, 2005, էջ 71: Տե՛ս նաև Հայոց ցեղասպանությունը Օսմանյան Թուրքիայում. վերապրածների վկայություններ, հ. 1, Երևան, 2012, էջ 148: Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, հ. Ա, Հայոց Ձոր, Երևան, 2015, էջ 38:

2004 թ. տեղացիները նույնիսկ եկեղեցու տեղը չկարողացան մատնանշել, որից այնպիսի տպավորություն էինք ստացել, որ այն քանդել էին տասնամյակներ առաջ (գուցե 1920-1930-ական թվականներին), սակայն ավելի ուշ պարզվեց, որ եկեղեցին քանդել էին ընդամենը 1980 թ.: