ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՐՁՐԱՎԱՆԴԱԿԻ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻ ՈՐՈՆՄԱՆ ՀԱՄԱԿԱՐԳ

Ձեգաան 1 Հուշարձան

Վրաստան (Երկիր) / Կախեթ (Մարզ) / Ղվարել (Շրջան) / Ձեգաան (Գյուղ)

Տեղադրություն

Գտնվում է Ալազանի հովտում:

Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երեւան, 2004, էջ 133:

Պատմություն
19 դ․

ԺԹ դարում գյուղը Փաշաան, Շիլդա, Ճինճրիան և Աղտգոմա գյուղերի հետ կազմում էր գյուղական մեկ հասարակություն:

Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երեւան, 2004, էջ 133:

Բնակչություն
1853 թ․

Թեև վիճակագրական տեղեկագրերում հայերն այստեղ հիշվում են միայն 1853 թվականից, բայց այդ իսկ տարում այնտեղ գտնված Սբ. Սարգիս եկեղեցու (փայտաշեն) գոյությունը խոսում է այն մասին, որ դրանից առաջ էլ են Ձեգաանում հայեր բնակվել, ընդ որում ոչ փոքրաթիվ, քանի որ եկեղեցի կառուցելու պահանջ է զգացվել: Կլիմայական ծանր պայմանների (տեղանքը ճահճոտ էր) հետևանքով զգալի զոհեր տալով՝ այստեղ հաստատված հայ գաղթականները 1860 թ. հեռացել էին այլ վայրեր:

Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 53, ց. 1, գ. 2743, թ. 125-126, գ. 853, թ. 9:

1914 թ․

1914 թ. գյուղն ուներ միայն 22 վրացի բնակիչ:

“Кавказский календарь на 1915 г.”, Тифлис, 1914, с. 125.

Անվանում	Հիշ. ժամանակը	Ստուգաբանություն
Զեգաան

Ստորև ներկայացնում ենք գյուղի հայ բնակիչների մի քանի տարիների թվաքանակը.

Թվական	Հայ տուն	Հայ արական	Հայ իգական	Հայ ընդամենը	Նշումներ	Աղբյուր
1853		9	7	16		Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 53, ց. 1, գ. 2743, թ. 125-126: Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երևան, 2004, էջ 134:
1854		9	6	15		Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3825, թ. 7-8: Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երևան, 2004, էջ 134:
1857		2	1	3		Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3830, թ. 130-131: Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երևան, 2004, էջ 134:
1858		2	1	3		Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3823, թ. 129-130: Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երևան, 2004, էջ 134:
1860		2	1	3		Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 53, ց. 1, գ. 3833, թ. 5: Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երևան, 2004, էջ 134: