ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՐՁՐԱՎԱՆԴԱԿԻ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻ ՈՐՈՆՄԱՆ ՀԱՄԱԿԱՐԳ

Պատարձեուլ Հուշարձան

Վրաստան (Երկիր) / Կախեթ (Մարզ) / Սագարեջո (Շրջան) / Պատարձեուլ (Գյուղ)

Տեղադրություն

Գտնվում է շրջկենտրոնից 5 կմ արևմուտք՝ Խաշմ և Նինոծմինդա գյուղերի միջև:

Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երեւան, 2004, էջ 156:

Բնակչություն
1818 թ․

Երկրամասի վրացական խոշոր գյուղերից է: Հայտնի է, որ 1818 թ. գյուղում բնակվում էր երկու հայ ընտանիք (6 ար. և 7 իգ.). «Նօնինի որդի՝ Բէրօ, կինն՝ Նանօ, որդիք՝ Նօնի, Աւէտիք, Գիօրգի և Սօլօման, դստերք՝ Նինիա, Էլիսաբէդ և Թինաթին: Յարութիւնի ոդի Դանիէլ, կինն՝ Աննա, դստերք՝ Մայիա, Նարգիզ և Էլիսաբէդ»:

Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 53, ց. 1, գ. 2569, թ. 12:

1843 թ․

1843 թ. վավերագրերից մեկում ևս գյուղում արձանագրված է սակավաթիվ հայերի ներկայությունը:

Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 56, ց. 1, գ. 1383, թ. 2:

1874 թ․

Պատարձեուլաբնակ հայերի վերաբերյալ այլ տեղեկություններ չունենք: Անշուշտ, եթե նրանք շարունակել են բնակվել գյուղում, ապա եղել են խիստ փոքրաթիվ, այնինչ 1874 թ. գյուղի բնակչությունը կազմում էր 1581 մարդ:

“Кавказский календарь на 1886 г.”, Тифлис, 1885, с. 117.

1914 թ․

1914-ին՝ 2423 շունչ: