ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՐՁՐԱՎԱՆԴԱԿԻ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻ ՈՐՈՆՄԱՆ ՀԱՄԱԿԱՐԳ

Վաքիր Հուշարձան

Վրաստան (Երկիր) / Կախեթ (Մարզ) / Սղնախ (Շրջան) / Վաքիր (Գյուղ)

Տեղադրություն

Գտնվում է շրջկենտրոնից 2,5 կմ հյուսիս:

Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երեւան, 2004, էջ 191:

Բնակչություն
1802 թ․

Հայերի ներկայությունը վկայված է 1802 թ.:

“Акты собранные Кавказскою археографическою комиссиею”, т. 1, Тифлис, 1866, с. 474.

1841 թ․

Հայերի թվաքանակը միշտ էլ արձանագրվել է միացյալ գյուղերի հետ (Անագա, Կարդանեխ, Բակուրցիխե) և անհնար է որոշել, թե դրանցից յուրաքանչյուրում որքան հայ կար: 1841 թ. հիշվում է վաքիրցի Գ. Առաքելյանը:

Հայաստանի ազգային արխիվ, ֆ. 56, ց. 1, գ. 884, թ. 1:

1874 թ․

1874 թ. գյուղի 3851 բնակիչներից հայեր էին 78-ը:

“Кавказский календарь на 1915 г.”, Тифлис, 1914, с. 118.

1914 թ․

1914 թ. Վաքիրն ուներ 5482 բնակիչ, որտեղ, հասկանալի է, հայերը փոքր թիվ էին կազմել:

Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երեւան, 2004, էջ 191:

Քահանա

Վաքիրն երբևէ եկեղեցի կամ քահանա չի ունեցել:

Սամվել Կարապետյան, Հայերը Կախեթում, Երեւան, 2004, էջ 191:

Տեսակը Լուսանկար
Տեսքը ընդհանուր
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Աղբյուրը Գունավոր նեգատիվ
Տարեթիվ 1988 — 1992 թթ․

Վաքիր գյուղի տեսքը: