ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՐՁՐԱՎԱՆԴԱԿԻ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻ ՈՐՈՆՄԱՆ ՀԱՄԱԿԱՐԳ

Հոկամ 4 Հուշարձան

Վրաստան (Երկիր) / Ջավախք (Գավառ) / Ախալքալաք (Շրջան) / Հոկամ (Գյուղ)

Տեղադրություն

Գտնվում է Ախալքալաքից ուղիղ գծով 14 կմ հարավ-արևմուտք, ծ. մ. 1740 մ բարձրության վրա:

Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 341:

Պատմություն
1595 թ․

Համաձայն 1595 թ. կազմված թուրքական հայտնի հարկացուցակի՝ գյուղն ունեցել է 20 տուն բնակիչ, հարկվել է 31.000 ակչե:

”გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთარი”, էջ 216-217: Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 341:

1704 — 1710 թթ․

Բնակչության բռնի մահմեդականացումից հետո` 1704-1705 թթ.` տանուտեր Հասանի օրոք, գյուղից հարկվել է 29.000, նույն թվականին տանուտեր Մեհմեդի օրոք՝ 10.600, իսկ 1709-1710 թթ.` տանուտեր Ալիի օրոք՝ 2.000 ակչե:

”ჩილდირის ეიალეთის ჯაბა დავთარი 1694-1732 წწ.”, էջ 109-110, 133: Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 341:

Բնակչություն

Գյուղամիջում պահպանվող եկեղեցու և գերեզմանատան ավերակները վկայում են, որ Ժ-ԺԱ դարերում գյուղի բնակիչները հունադավան էին, իսկ ԺԵ-ԺԶ դարերում գոնե մի մասով` կրկին առաքելական: ԺԷ դարի առաջին կեսին գյուղի բնակիչների մի մասը դավանափոխության գնով շարունակել է ապրել հայրենի գյուղում: Վերջիններիս թվաքանակը 1914 թ. կազմել է 917 շունչ:

“Кавказский календарь на 1915 г.”, Тифлис, 1914, էջ 168: Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 341:

1944 թ․

1944 թ. երկրամասի թուրք բնակչության համատարած աքսորի մաս են կազմել նաև հոկամցիները: Ավելի ուշ ամայի ու լքված գյուղում բնակություն են հաստատել վրացաբնակ Քիլդայից փոխադրված 40 ընտանիք, ապա նաև՝ հայեր, գլխավորապես Կումուրդոյից:

Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 341:

1987 թ․

1987 թ. Հոկամն ուներ 74 տուն՝ 298 շունչ հայ և վրացի բնակիչ:

Ըստ գյուղխորհրդի տվյալների: Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 341:

Տեսակը Լուսանկար
Տեսքը արտաքին
Ուղղությունը ⇓ Հարավից
Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Աղբյուրը Գունավոր նեգատիվ
Տարեթիվ 1988 — 1989 թթ․