ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԱՐՁՐԱՎԱՆԴԱԿԻ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻ ՈՐՈՆՄԱՆ ՀԱՄԱԿԱՐԳ

Խնածախ 1 Հուշարձան

ՀՀ (Երկիր) / Սյունիք (Մարզ) / Խնածախ (Գյուղ)

Պատմություն

Խնածախը (նաև՝ Խոնածախ, Խանածախ) հնում Սյունիքի Հաբանդ գավառի գյուղերից էր, սակայն ուշ միջնադարում անցել է սահմանակից Քաշաթաղին և իր համեմատաբար ապահով աշխարհագրական դիրքի շնորհիվ դարձել է մելիքության երկրորդ աթոռանիստը:

Ստեփանոս Օրբելյան, Սյունիքի պատմություն, Երևան, 1986, էջ 400: Ղ. Ալիշան, Սիսական, Վենետիկ, 1893, էջ 255, 264: Արտակ Ղուլյան, Արցախի և Սյունիքի մելիքական ապարանքները, Երևան, 2001, էջ 23:

Հուշարձաններ

Խնածախը (նաև՝ Խոնածախ, Խանածախ) հնում Սյունիքի Հաբանդ գավառի գյուղերից էր , սակայն ուշ միջնադարում անցել է սահմանակից Քաշաթաղին և իր համեմատաբար ապահով աշխարհագրական դիրքի շնորհիվ դարձել է մելիքության երկրորդ աթոռանիստը: Ապարանքից բացի Խնածախ-մելիքանիստի մասին կարևոր վկայություններ են նաև այստեղ գտնված Մելիք-Հայկազյան տոհմի մի քանի երևելի ներկայացուցիչների տապանաքարերը, ինչպես նաև նրանց օրոք կանգնեցված արձանագիր խաչքարերը: Սրանցից աչքի է ընկել հատկապես Մելիք-Հախնազարի գեղաքանդակ տապանաքարը՝ դրված յոթաստիճան պատվանդանի վրա: Ըստ 1551 թ. տապանագրի՝ Հախնազարը «ՄԵԾ ԻՇԽԱՆ ԷՐ Ի ՄԷՋ ԹԱԳԱՒՈՐԱՑ», հանգամանք, որը միանգամայն հավանական է դարձնում ապարանքի կառուցման վերագրումը նրան և թվագրումը 16-րդ դարի առաջին կեսով:

Մ. Ս. Հասրաթյան, «Քաշաթաղ-Խնածախ», էջ 162-165: Լիսիցյան Ստ., Զանգեզուրի հայերը, Երևան, 1969, էջ 216: Վերջինս տապանաքարը թյուրիմացաբար վերագրում է Մելիք-Հայկազին: Արտակ Ղուլյան, Արցախի և Սյունիքի մելիքական ապարանքները, Երևան, 2001, էջ 23:

Անվանում	Հիշ. ժամանակը	Ստուգաբանություն
Խոնածախ
Խանածախ