Աղբյուր :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Աղբյուր 1990 թ․

ԼՂՀ / Շահումյան / Ղարաչինար

Պատմություն

Ղարաչինարն իր մերձակայքով բավականաչափ հարուստ է աղբյուրներով: Դա նկատել և այդ մասին շեշտել են դեռևս 1874 թ. «...կան բազմաթիւ աղբիւրներ»:

Հրահատ Բարձունի, Զէյվայ, «Մեղու Հայաստանի», 1874, N 36, 14 սեպտեմբերի, էջ 3:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 146:

Յուրաքանչյուրն ուներ իր հատուկ անունը՝ Պրմբատի, Անուշ, Չինարի, Մռավանց, Քերծին տակի և Ջալոնց: Ի դեպ, 1950-ական թվականներին Պրմբատի աղբյուրի ջուրը խողովակներով հասցվել է գյուղ:

Նաբաթյան Բ., Շահումյանի ջրային պաշարները, «Մռավի ղողանջներ», 2015, N 10, դեկտեմբեր, էջ 3:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 146:

Մորմոքիչ է 1990 թ. Աշոտ Խաչատրյանի նախաձեռնությամբ Ղարաչինար և Գաղթուտ գյուղերն իրար միացնող Գյուրգյուր կամրջի մոտ կառուցված հուշաղբյուրի պատմությունը, որի որմին գրված էր.

Պատմական Ղարաչինարում կառուցված այս աղբյուրը թող հավերժացնի վերջին երկու տարում թշնամուց և դաժան երկրաշարժից զոհված հայերի հիշատակը: Ղարաչինարցիների անունից՝ Աշոտ Խաչատրյան, 1990 թ.:

Մելքումյան Լ., Կանգ առ, անցորդ, «Խորհրդային Ղարաբաղ», 1990, N 103, 3 յունիսի, էջ 4:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 146:

Արձանագրություն, Հայերեն, Փորագիր 1990 թ․

1990 թ. Աշոտ Խաչատրյանի նախաձեռնությամբ Ղարաչինար և Գաղթուտ գյուղերն իրար միացնող Գյուրգյուր կամրջի մոտ կառուցվել է հուշաղբյուր, որի որմին գրված էր.

Մելքումյան Լ., Կանգ առ, անցորդ, «Խորհրդային Ղարաբաղ», 1990, N 103, 3 յունիսի, էջ 4:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 146: