Գերեզմանոց :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Գերեզմանոց

ԼՂՀ / Շահումյան / Նորշեն

Տեղադրություն

Տարածվում է գյուղի հարավային եզրին՝ մի թմբի վրա (N 40՛26՛24.67՛՛, E 046՛38՛46.57՛՛, ծ. մ. 744 մ):

Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 183:

Պատմություն

Պահպանված արձանագիր տապանաքարերից հները վերաբերում են ԺԹ դարի սկզբներին: Բոլորը կերտված են կարծր ավազաքարից և մշակված ուղղանկյունաձև: Գերեզմանոցի արևելյան եզրին գտնվող մի սալատապանի վրա քանդակված են պարզ խաչ և յոթ փոսիկներ: Ավանդաբար ասում են, որ երաշտի ժամանակ այդ քարի վրա ջուր լցնելուց հետո անձրև է եկել:

Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 183-184:

Մի զրույցի համաձայն՝ «Մանասին Շենի գերեզմանոցը հիմնադրել է մեր Զաքարյան Ղազար պապը՝ հորս պապը: Մեր տոհմի հանգուցյալի աճյուններն այնտեղ են ամփոփված: Այնտեղ են 25 տարեկանում դժբախտ պատահարից զոհված իմ եղբայր Սարգսի (Իլիաս), նույնպես դժբախտ պատահարից վախճանված՝ իմ հորեղբոր տղա Վանիկ Սիմոնի Զաքարյանի գերեզմանները»:

Զաքարյան Դ., Գրելու շատ բան կա... Երազ են դարձել, «Մռավի ղողանջներ», 2004, N 11, էջ 2:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 184:

Ի դեպ, գյուղի գերեզմանոցում քահանայի հիշատակին կերտված տապանաքարը հայտնի էր Զնգան քար անվամբ, քանի որ «...խփելու ժամանակ զանգի ձայն էր հանում»:

Հարությունյան Ն., «Զնգան քար», «Մռավի ղողանջներ», 2004, N 12, դեկտեմբեր, էջ 4:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 184:

Մեկ այլ տապանաքարի մասին էլ նշվել է. «...մի անպաճույճ շիրմաքարի վրա գյուղական անվարժ արհեստավորի ձեռքով փորագրված էր մի փոքրիկ դպրոցականի պատկեր՝ պայուսակը ձեռքին ու գրված. “Այս երեխան եթիմ Թյունին թոռն է”»:

Ղահրամանյան Կ., Օջախի գիրք. կարոտի հասցեներ, հ. Գ, Երևան, 2011, էջ 349:
Սամվել Կարապետյան, Հայաստանի պատմություն, Մռավականք, հ. Դ, Երևան, 2019, էջ 184:

Հեղինակը Սամվել Կարապետյան
Տարեթիվ 1987 թ․