Սբ. Հարություն Եկեղեցի :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Սբ. Հարություն Եկեղեցի

Վրաստան / Ջավախք / Ախալքալաք / Չամդուրա

Պատմություն
1830 թ․

Գոյությունը վավերագրերում հիշատակվում է` սկսած 1830-ական թվականներից՝ Սբ. Հարություն անվամբ:

Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 416:

1897 թ․

Հայտնի է, որ 1897 թ. նախատեսվել էր եկեղեցու փայտաշեն զանգակատունը փոխարինել քարաշենով. «...յունիսի 15-ին, ճարտարապետ պ. Նիկողայոս Գրիգորեանը իւր ընկերակից սպայ պ. Բոզոեանցի հետ մեր գիւղը գալով այցելեց գիւղիս եկեղեցին: Տեսնելով փայտից շինուած հասարակ զանգակատունը, գիւղացիներին յորդորեց, որ քանդեն և քարից նոր կաթողիկէ կառուցանեն, քանի որ գիւղացիներից կան քար կտրողներ և այդ կաթողիկէն կանգնեցնելու գործին հմուտ վարպետներ: Գիւղացիք այդ մասին երկար ու բարակ խորհրդակցելով, խօսք տուին կառուցանել երկար նոր կաթուղիկէ»:

«Նոր-Դար, 1897, N 105, էջ 2: Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 416:

Նորոգություն
1852 թ․

1852-ին եկեղեցին հիմնովին վերակառուցվել է, որից հետո այդ տարին համարվել է որպես կառուցման թվական:

Սամվել Կարապետյան, Ջավախք, Երևան, 2006, էջ 416:

1933 թ․

Պարբերաբար կատարված անհրաժեշտ նորոգումների շնորհիվ Սբ. Հարություն եկեղեցին կանգուն է մնացել մինչև խորհրդային տարիները: 1933 թ. եկեղեցու քայքայված շենքը կրկին նորոգելու փոխարեն քանդվել է: Ներկայումս երբեմնի եկեղեցու տեղում միայն 3 զույգ սյուների խարսխաքարերն են պահպանվել: