Խաչ :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Խաչ

ԼՂՀ / Քարվաճառ / Դադի վանք

Արձանագրություն, Հայերեն, Փորագիր, Հիշատակագրություն 18 դ․

Արձանագրություն՝ XVIII դարի 1-ին կեսում լեզգիների արշավանքների հետևանքով խութավան գյուղից գաղթած ու Բորչալու գավառի Մեծ Շուլավեր ավանում հաստատված Ջալալյանց տոհմի շառավիղների մոտ պահվող՝ Դադի վանքից փոխադրված մասունքի՝ արծաթյա խաչի վրա.
ԵՍ ԾԱՏՈՒՐՍ Յ(Ի)Շ(Ա)Տ(Ա)Կ ՏՎԻ ԽՕԹԱ ՎԱՆԻՑ, ԹՎ ՌՄԵ (1756): Մյուս երեսին. ՇՆՈՐՀՕՔՆ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԵՍ ՏԷՐ ՆԵՐՍԷՍՍ ԿԱԶՄԵԼ ՏՎԻ Ի ՍՈՒՐԲ ՆՇԱՆՍ, Ի ՀԱԼԱԼ ԸՆՉԻՑ ԻՄՈՑ, ՀԱՅՐ ԻՄ ՏԷՐ ՄԿՐՏԻՉՆ, ՄԱՅՐ ԻՄ՝ ՀՌԻՓՍԻՄԷՆ, ԿՈՂԱԿԻՑ ԱՆՆՄԱՆ ԵՒ ՈՐԴԻ ԵՂԻԱԶԱՐԻՆ ԱՄԷՆ, ԹՎ. ՌՃԽԵ (1696):

Սարգիս Քամալեան, «Արձագանք», 1892, N 111, էջ 1-2: Սամվել Կարապետյան, Հայ մշակույթի հուշարձանները Խորհրդային Ադրբեջանին բռնակցված շրջաններում, Երևան, 1999, էջ 121: Ծանոթ. «Սրբութխնները երկու մասում կամ պահարանում են ամփոփուած: Աոաջինը 4 վերշոկ մեծութեամբ արծաթապատ խաչ է, որ է իսկ պահարանը կենաց փայտի (Մ. Նշան): Չորս թելերից իւրաքանչիւրի վրայ մի ակն կայ եւ մեջտեղը արծաթէ խաչելութիւնը: Այդ երեսին հետեւեալ գրութիւնն ենք կարդում»: