Օրորոցաձեւ տապանաքար :: ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐ

Օրորոցաձեւ տապանաքար 1813 թ․

Իրան / Արևմտյան Ատրպատական / Մակու / Ղարաքիլիսա

Արձանագրություն, Հայերեն, Փորագիր, Հիշատակագրություն 1813 թ․

Տապանաքար, օրորոցաձև, գեղաքանդակ, մատուռի հարավային պատի մոտ (արտաքուստ), հարավային և արևելյան երեսներին ունեցել է 3 տող.
Այս է տապան սրբազան Առ(ա)քել(ո)յն Թադ(է)ոսի | Ս(ուր)բ տ(ա)ճարի ի հիմ(ա)նէ ն(ո)րոգող առ(ա)ջն(ո)րդ Սիմէօն | արքեպ(ի)սկ(ոպո)սի քոյր Սանդո(ւ)խդին, ի Ս(ուր)բ Էջմ(իա)ծնա եկն վ(ա)խճ(անե)ց(ա)ւ, | ի տեսութի(ւ)ն եղ|բօրն, ասդ վ(ա)խճ(անե)ց(ա)ւ։ | ՌՄԿԲ (1813)ին:

Մինասեան Լ., Իրանի հայկական վանքերը, Թեհրան, 1971, էջ 17: Haghnazarian A., Das Armenische Thaddäuskloster in der Provinz West Aserbaidjan in Iran (Dissertation, RWTH Aachen, 1973), p. 209, արձ. N 37: Արմեն Հախնազարյան, Արտազի երեք վանքերը, Երևան, 2012, էջ 185: Ծանոթ. Վիմագիրն առաջին անգամ վերծանել է Խ. Դադյանը (Դադեան Խ., ձեռագիր, թ. 33): Հարկ է նշել, որ տապանաքարը ոչնչացրել են գանձախույզները 1990-ական թվականներին։ Այս արձանագրությունը թարգմանաբար ներկայացրել է Ժան-Միշել Թիերրին (Thierry M., Monuments arméniens du Vaspurakan, Paris, 1989, p. 497). Տարընթերցում. ընդօրինակությունն ունի որոշ տարընթերցումներ: Հարավային ճակատին՝ 3-րդ տողում, «վ(ա)խճ(անե)ց(ա)ւ»-ի փոխարեն ունի «վիմոջ», արևելյան ճակատին՝ 2-րդ տողում` «ի տեսութիւն»-ի փոխարեն` «ի նեղութիւն»:

Տեսակը Լուսանկար
Տեսքը արտաքին
Հեղինակը Արմեն Հախնազարյան
Աղբյուրը Սեւ-սպիտակ նեգատիվ